Hun uitgangspunt verwoorden ze als volgt: ‘Uit onvrede met de wedloop naar perfectie en efficiëntie, willen we aandacht schenken aan het menselijk tekort – datgene wat niet aan het ideaal beantwoordt, wat tegenvalt, afwijkt en stoort, misschien zelfs ontgoochelt. Het onvolmaakte onder ogen zien is het herontdekken van diepe menselijkheid.’
Thematisch cirkelen de teksten (poëzie en proza) – in engere en wijdere kringen, van geboorte tot dood – om mensen en hun onvervulde verlangens, psychiatrie, ontheemding en vlucht, contact en contactverlies. Fantasierijke tekeningen kondigen telkens een nieuw thema aan, openen oog en hart.
De gedichten van Konrad Bayer, Kaspar Hauser, Georg Heym, Christian Hoffmann von Hoffmannswaldau en Mascha Kaléko werden uit het Duits vertaald door Erik de Smedt, de tekst van Antonin Artaud werd uit het Frans vertaald door Theo Rikken.
Alle tekeningen zijn van de hand van Ineke van Doorn.
De vormgeving werd verzorgd door Grafijn
https://grafijn.be/over-grafijn/
